คำตอบ

เถาวัลย์เปรียง มีชื่อวิทยาศาสตร์ คือ  Derris scandens Benth.  โดยมีชื่อท้องถิ่น คือ เถาตาปลา เครือตาปลา เครือเขาหนัง พานไสน 
สารสำคัญที่พบในส่วนเถา (ลำต้น) ของเถาวัลย์เปรียงเป็นสารในกลุ่มไอโซฟลาโวน (Isoavone) และ ไอโซฟลาโวน กลัยโคไซด์ (Isoavone glycoside)
สรรพคุณทางยาตามภูมิปัญญาไทย   พบว่า เถาเป็นยาแก้กระษัย แก้เส้นเอ็นขอด ทำให้เส้นอ่อนและหย่อนดี ขับปัสสาวะ แก้ปัสสาวะพิการ เถาหั่นตากแห้งคั่วไฟ ชงน้ำดื่มแทนชา ใช้แก้ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ ถ้าใช้ดองเหล้าจะเป็นยาขับระดู นอกจากนี้ยังนำมาใช้เป็นส่วนประกอบยาอายุวัฒนะเพื่อช่วยให้ร่างกายแข็งแรง

รายชื่อเอกสารที่เกี่ยวข้อง

สัญญา หกพุดซา.  “เถาวัลย์เปรียง สมุนไพรทางเลือกสำหรับบรรเทาอาการปวดเมื่อย การอักเสบของกล้ามเนื้อและข้อเข่าเสื่อม”.  GPO วารสารองค์การเภสัชกรรม.  ปีที่ 38, ฉบับที่ 2, (มกราคม-มีนาคม 2555)  หน้า 8.