คำตอบ

การต่อลงดินของระบบไฟฟ้ากำลัง หมายถึง การฝังแท่งสายดินไว้ใต้ดินที่ตำแหน่งต่าง ๆ และต่อเชื่อมกับอุปกรณ์ไฟฟ้าด้วยสายตัวนำที่เรียกว่า สายดิน หรือสายป้องกัน ในตำแหน่งที่เป็นส่วนหนึ่งของวงจรไฟฟ้า ได้แก่ การต่อเชื่อมสายดินกับจุดสตาร์ทของหม้อแปลงไฟฟ้า การต่อเชื่อมสายดินกับขดลวดปีเตอร์สัน หรือให้แท่งสายดินต่อเชื่อมกับโครงของอุปกรณ์ไฟฟ้า ซึ่งเป็นการป้องกันอันตรายจากแรงดันไฟฟ้าสัมผัส มี 2 ลักษณะคือ 
1. การต่อลงดินเพื่อป้องกัน ป้องกันอันตรายจากแรงดันไฟฟ้าสัมผัส เมื่อเกิดกระแสไฟฟ้ารั่ว
2. การต่อลงดินเพื่อการทำงานของระบบ เพื่อให้ระบบมีเสถียรภาพในการทำงานยิ่งขึ้น ซึ่งมีวิธีการข้อกำหนด ตลอดจนมาตรฐานทางไฟฟ้า ควบคุม เช่น มาตรฐานการติดตั้งทางไฟฟ้าสำหรับประเทศไทย พ.ศ. 2545 ของสมาคมวิศวกรรมสถานแห่งประเทศไทยฯ  มาตรฐาน IEC 60529 หรือ มอก. 513-2548

รายชื่อเอกสารที่เกี่ยวข้อง

1. ประสิทธิ์ พิทยพัฒน์. การป้องกันระบบไฟฟ้า (Power System Protection).  กรุงเทพฯ :  ทีซีจี พริ้นติ้ง,  2548.

2. ลือชัย ทองนิล. การตรวจความปลอดภัยระบบไฟฟ้า.  กรุงเทพฯ :  สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น), 2548.