ชื่อบทความ : กำหนดมาตรฐานควบคุมการปล่อยทิ้งก๊าซคาร์บอนมอนอกไซด์และก๊าซไฮโดรคาร์บอนของรถยนต์ที่ใช้เครื่องยนต์ชนิดเผาไหม้ภายในที่มีการจุดระเบิดด้วยประกายไฟและใช้ก๊าซธรรมชาติเป็นเชื้อเพลิง
ชื่อเอกสาร : ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 134 ตอนพิเศษ 286 ง (22 พ.ย.60) หน้า 1-2 (เอกสารภาษาไทย ชั้น 5) Full-Text
ขอบข่าย : ข้อ 1 ในประกาศนี้ “รถยนต์” หมายความว่า รถยนต์ตามกฎหมายว่าด้วยรถยนต์ที่ใช้เครื่องยนต์ชนิดเผาไหม้ ภายในที่มีการจุดระเบิดด้วยประกายไฟและใช้ก๊าซธรรมชาติเป็นเชื้อเพลิง แต่ไม่รวมถึงรถจักรยานยนต์ รถพ่วง รถบดถนน รถแทรกเตอร์ รถยนต์สามล้อส่วนบุคคล รถยนต์รับจ้างสามล้อ และรถใช้งาน เกษตรกรรม “ก๊าซธรรมชาติ” หมายความว่า ก๊าซปิโตรเลียมเหลว (Liquid Petroleum Gas) ก๊าซธรรมชาติอัด(Compressed Natural Gas) และก๊าซธรรมชาติเหลว (Liquid Natural Gas) “เครื่องมือ” หมายความว่า เครื่องที่ทำงานด้วยระบบนันดีสเปอร์ซีฟอินฟราเรด (Non – dispersive Infrared, NDIR) สำหรับใช้วัดปริมาณความเข้มข้นของก๊าซคาร์บอนมอนอกไซด์จากท่อไอเสียที่มีช่วง การวัดสูงสุดไม่น้อยกว่าร้อยละ 4.5 โดยปริมาตร และวัดปริมาณความเข้มข้นของก๊าซไฮโดรคาร์บอน จากท่อไอเสียที่มีช่วงการวัดไม่น้อยกว่า 600 ส่วนในล้านส่วน (ppm) ของค่าเทียบเท่านอร์มัลเฮ็กเซน (N-Hexane) หรือเครื่องมือที่ทำงานด้วยระบบอื่นที่มีมาตรฐานเทียบเท่า “ทาง” หมายความว่า ทางตามกฎหมายว่าด้วยการจราจรทางบก . . .
หมายเหตุ : ประกาศกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม เรื่อง กำหนดมาตรฐานควบคุมการปล่อยทิ้งก๊าซคาร์บอนมอนอกไซด์และก๊าซไฮโดรคาร์บอนของรถยนต์ที่ใช้เครื่องยนต์ชนิดเผาไหม้ภายในที่มีการจุดระเบิดด้วยประกายไฟและใช้ก๊าซธรรมชาติเป็นเชื้อเพลิง
