English Title : Finger grasses, strong smell but good and useful
Author : ประไพภัทร คลังทรัพย์
Sourceหมอชาวบ้าน ปีที่ 34 ฉบับที่ 406 (กุมภาพันธ์ 2556) หน้า 20-23
Abstract : ผักขะแยงหรือผักแขยง เป็นผักพื้นบ้านที่ มีกลิ่นหอมฉุนรุนแรง มีรสเผ็ดร้อน ผักแขยงมีแหล่งกำเนิดจากอินเดียและศรีลังกา เป็นไม้ล้มลุก อายุปีเดียว ชอบขึ้นในน้ำหรือที่ชื้นแฉะ ผักแขยง นิยมนำมาบริโภคในรูปของผักสดแกล้มกับน้ำพริก หรือใส่ในลาบ ลู่ ซุปหน่อไม้ ส้มตำ เพื่อเพิ่มรสชาติให้อร่อยยิ่งขึ้น รวมถึงสามารถนำมาปรุงรสและแต่งกลิ่นให้กับอาหารอื่น ๆ เช่น แกงอ่อม แกงต้มส้ม แกงหน่อไม้ ทำให้อาหารนั้นน่ากินมากยิ่งขึ้น ผักแขยงมีสรรพคุณ ช่วยขับน้ำนม ระบายท้อง แก้ไข้ ช่วยขับลม ช่วยเจริญอาหาร ฆ่าเชื้อโรค และ เป็นยาระบายอ่อนๆ ถ้ารักษาอาการไข้ จะนำต้นสดทั้งต้นล้างให้สะอาดมาต้มกินกับน้ำ รักษาอาการคัน กลาก ฝี จะใช้ต้นสดต้มกับน้ำชะล้างหรือคั้นเอาน้ำทา นอกจากนี้กลิ่นหอมฉุนที่มาจากน้ำมันหอมระเหยในผักแขยง ยังมีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ ต้านการเจริญของเชื้อโรค ช่วยในการต้านมะเร็ง และยังสามารถนำไปใช้ในการไล่แมลง ส่วนสารสกัดด้วยไอน้ำของผักแขยง สามารถยับยั้งการเจริญของแบคทีเรียชนิดหนึ่งที่ทำให้เกิดอาหารเป็นพิษ และมักพบปนเปื้อนในผลิตภัณฑ์อาหารและนม เนื้อสัตว์และไข่ไก่ได้

Subjectผักแขยง--ลักษณะทางพฤกษศาสตร์, ผักแขยง--แง่โภชนาการ, ผักแขยง--สรรพคุณทางยา, ผักแขยง--งานวิจัย, ผักแขยง--สารอาหาร