Author : จินตนา หย่างอารี
Sourceหมอชาวบ้าน ปีที่ 30 ฉบับที่353 ว/ด/ป ก.ย. 2551 หน้า 18-25
Abstract : แมลงที่กินได้มีแหล่งอาศัยทั้งในดิน ได้แก่ จิ้งหรีดบ้าน จิ้งหรีดนา กุดจี่ ฯลฯ ในต้นไม้ พุ่มไม้ ได้แก่ มดแดงและไข่มดแดง ตั๊กแตนปาทังก้า หนอนไม้ไผ่ ฯลฯ ในบึงน้ำ ทุ่งนา ได้แก่ แมงดานา แมงตับเต่า ฯลฯ และจากการเพาะเลี้ยง ได้แก่ หนอนไหมและผึ้ง คนไทยภาคอีสานและภาคเหนือมีวิธีปรุงอาหารแมลง ได้แก่ ยำ ห่อหมก อู๋ น้ำพริก นึ่ง ลวก แกง ปิ้ง ย่าง และคั่ว ปัจจุบันอาจมีวิธีการปรุงในรูปผัด ทอด ชุปแป้งทอด เบอร์เกอร์ แซนด์วิช และพิซซ่า เพื่อตอบสนองคนในเขตเมืองมากขึ้น ปัจจุบันแมลงกินได้ที่มีในประเทศไทยไม่เพียงพอต่อความต้องการ จึงมีการนำเข้าแมลงจากประเทศเพื่อนบ้าน จุดนำเข้าคือ ตลาดโรงเกลือ อ.อรัญประเทศ จ.สระแก้ว และยังมีการทำฟาร์มอีกด้วย ผลการวิเคราะห์คุณค่าทางโภชนาการพบว่าอาหารแมลงมีปริมาณสารอาหารกลุ่มพลังงาน โปรตีน ไขมัน และสารไคติน อย่างไรก็ตามมีข้อควรระวังในการกินแมลง เช่น การเกิดภาวะอ้วนที่เกิดจากร่างกายได้รับสารพลังงาน ไขมัน และคอเลสเตอรอล การระคายเคืองบริเวณโคนลิ้นเนื่องจากสารไคตินในเปลือกแมลง การได้รับสารก่อมะเร็งจากน้ำมันทอดซ้ำ สารพิษ สารเคมีจากยาฆ่าแมลงหรือสารกำจัดศัตรูพืช.

Subjectแมลงที่เป็นอาหาร--สารอาหาร--แง่อนามัย.