Author : กระผมเอง... นายพี, นามแฝง
Source : วารสาร อพวช. 15, 179 (พ.ค. 2560) 10-13
Abstract : ไอศกรีมในประเทศไทย เริ่มต้นจากการนำน้ำแข็งเข้ามาสู่สยามในเวลานั้นเป็นครั้งแรกด้วยเรือกลไฟที่มาจากสิงคโปร์ เพื่อนำขึ้นถวายรัชกาลที่ 4 ในรัชกาลที่ 5 มีการทำไอศกรีมในพระราชวัง โดยทำจากน้ำมะพร้าวอ่อนใส่เม็ดมะขามคั่ว กระทั่งในปี พ.ศ.2446 ชาวบ้านทั่วไปจึงเริ่มมีโอกาสรับประทานไอศกรีมสูตรง่ายๆ คล้ายน้ำเชื่อมที่ปั่นจนเป็นเกล็ดน้ำแข็ง และต่อมาได้พัฒนาเป็นน้ำแข็งใสนั่นเอง ในรัชกาลที่ 7 เริ่มมี “ไอศกรีมหลอด” หรือนิยมเรียก “ไอติมหลอด” ที่นำน้ำหวานหลายรสหลากสีมาทำเป็นหวานเย็น แล้วเทใส่พิมพ์โลหะทรงกระบอก เสียบเรียงกันในถังเหล็กทรงกลม ที่ภายในบรรจุน้ำแข็งใส่เกลือ จากนั้นจึงหมุนถังไปมาจนน้ำแข็งเริ่มแข็งตัว จึงเสียบไม้เพื่อถือเวลารับประทาน ต่อมาได้มีการดัดแปลงเป็นแบบตักเป็นลูกใส่ถ้วยโคลนกรอบ หรือขนมปังผ่ากลางพร้อมใส่เครื่องต่างๆตามชอบ เช่น ข้าวเหนียว ลูกชิด มันเชื่อม ถั่วลิสงคั่ว ฯลฯ ราดด้วยนมสด ผู้ผลิตไอศกรีมรายแรกของไทยคือ บริษัท ป๊อบ ผู้ผลิตไอศกรีมตราเป็ด ที่บุกเบิกการขายในรูปแบบสามล้อถีบ คนขายจะถือ Duck call เสียงดังคล้ายเป็ด จนกระทั่งในปี พ.ศ.2520 มีการตั้ง “ศาลาโฟรโมส” ร้านไอศกรีมแบบแฟรนไซส์แห่งแรกของไทย และในปี พ.ศ.2529 มีการซื้อลิขสิทธิ์ไอศกรีมสเวนเซ่นส์จากอเมริกา เข้ามาดำเนินการในประเทศไทย หลังจากนั้นก็มีไอศกรีมลิขสิทธิ์ต่างประเทศเข้ามาในไทยอีกหลายยี่ห้อ อย่างไรก็ตาม ไอศกรีมแบบไทยๆ ไม่ว่าจะเป็นไอติมหลอด ไอศกรีมกะทิ ก็ยังคงพบเห็นอยู่ แม้จะมีจำนวนลดลงไปบ้างก็ตาม
Subject : ไอศกรีม. ไอศกรีม--ประวัติ.